“Ik ben me bewust van de hoge verwachtingen bij het schrijven over een themadag over de macht van het woord. Ik ben me ook bewust van de onmogelijkheid om al die hoge verwachtingen waar te maken. Maar het om die reden nalaten te schrijven, zal ik nooit. Daarvoor is mijn plichtsbesef te groot, al schroom ik om zo over mezelf te schrijven.” Zoiets zou Cicero denk ik in mijn plaats geschreven hebben. De welwillendheid van de lezer heb ik zo in ieder geval wel te pakken, en dat is een van de belangrijke lessen die voorbij zijn gekomen tijdens de KCV-dag: je kunt nog zo gelijk hebben, als je publiek je niet mag, gaat het niet doen wat je wilt dat het doet. Dat noemen we ethos.