Alhoewel ik de Singelland Family Run vanaf de eerste editie een warm hart toedraag, heb ik nog nooit meegedaan. De aanleiding dat ik dit jaar wel aan de start verscheen, was een nogal tactloze opmerking over mijn conditie door mijn huisarts, die kennelijk toch bodem bij mij vatte. Vroeger heb ik veel hardgelopen, vaak langs de zeedijk, en ook heb ik een paar keer een halve marathon gelopen. Daar kwam wat de klad in toen het lastiger werd om het hardlopen te combineren met werk, en helemaal toen ik als dichter naar buiten begon te treden: je moet wel iets meemaken om over te kunnen schrijven, de woorden komen niet vanzelf.
