Liefde voor Engels en het werken met mensen
Dat Niek Bosman in het onderwijs terecht zou komen was al in zijn middelbareschooltijd duidelijk. Hij zat als leerling op SG de Waerdenborch in Holten en zijn docent Engels raadde hem aan om docent te worden. Niek Bosman over deze wijze raad: ‘Niet alleen vanwege mijn liefde voor het vak Engels, maar ook omdat hij zag dat ik graag met mensen omga vond hij dat ik terecht moest komen op een plek waar ik met mensen kan werken. 'En waar kan dat beter dan op een school?' Op zijn vorige school combineerde hij de functie van brugklascoördinator met het docentschap, op Het Drachtster Lyceum is die mogelijkheid er nu (nog) niet. ‘Ik mis het lesgeven wel en misschien zijn er mogelijkheden om dat weer te gaan doen in de toekomst, maar ook in mijn rol als teamleider grijp ik iedere kans aan om in contact met leerlingen te komen, want dat is waar het om gaat, verbinding met elkaar.’
Verbinding zoeken met de leerlingen en andersom
Na brugklascoördinator te zijn geweest is Niek Bosman nu teamleider van klas 2 en 3. ‘De onderbouw heeft voor mij een lichte voorkeur, omdat ik daar ingegroeid ben. Ik vind het ook een mooie fase waarin deze leerlingen zitten. Het puberen en school vaak niet leuk vinden, maar stiekem toch school een fijne plek vinden om te zijn met vrienden en vriendinnen. En dat moet een school ook zijn, een plek waar je meer leert dan alleen uit boeken. Je leeft een heel leven op school.’ Hij ziet ook dat de coronatijd sporen heeft nagelaten. ‘Ik heb te doen met leerlingen die zo lang in het keurslijf van de maatregelen hebben moeten leven. Zij hebben het mentaal zwaar gehad en hebben het nu soms nog zwaar, omdat ze op sociaal vlak een achterstand hebben gekregen. Juist op een leeftijd dat ze zich op dat gebied moeten ontwikkelen. Daar moeten wij aandacht voor hebben en de verantwoordelijkheid nemen om steeds verbinding te zoeken met de leerling. Inzicht krijgen in hoe het met ze gaat. Om verbinding te maken moet je de belevingswereld van elkaar kennen. Daarom was het Lentefeest dat we hebben georganiseerd ook zo belangrijk. Leerlingen hebben lang niet kunnen feesten en ze waren ook heel dankbaar dat het nu weer kan en gebeurt. Voor sommige leerlingen was het de eerste keer en daarom ook spannend, maar het werd een fantastisch feest.’
Muziek als grote passie
Naast het onderwijs heeft Niek Bosman, zoals gezegd, nog een grote passie. Namelijk muziek. ‘Ik heb 18 jaar als gitarist in de band X-Static gespeeld. Het is begonnen met vrienden van de middelbare school. In het begin deden we tien optredens per jaar, maar dat werden er steeds meer, tot meer dan zestig optredens per jaar. We hebben onszelf in 2018 de vraag gesteld, of we het fulltime wilden gaan doen. Daar hebben we uiteindelijk niet voor gekozen en we zijn met de band gestopt. Voor mij was de voornaamste reden dat ik het onderwijs niet wilde verlaten. Ik heb wel moeten afkicken, de laatste jaren waren zwaar. Ik was fysiek op. De combinatie met optreden, repeteren, een gezin en een baan was te veel.’ Op de vraag of hij de muziek en het optreden niet mist antwoordt hij: ‘Ja, er zijn ook weer plannen om als ik op Het Drachtster Lyceum gesetteld ben, weer met de band op te gaan treden, maar dan maar een paar keer per jaar. En ik heb me natuurlijk gelijk aangemeld bij de schoolband van Het Drachtster!’ Als ik vraag wat muziek voor hem betekent, stroopt hij de mouw van zijn overhemd op en laat hij een tatoeage zien van zijn gitaar en de spreuk: “Music fuels the fire”. Daarom is hij ook blij dat muziek vanaf volgend schooljaar een examenvak wordt op onze school. ‘Als muzikant is mijn mening misschien gekleurd, maar ik ben ervan overtuigd dat muziek en muziek maken erg belangrijk is. Je leert niet alleen jezelf te presenteren en samen te werken, maar ook voor de emotionele ontwikkeling is muziek een belangrijk middel om tot ontwikkeling te komen.'
Veel aan Friesland te danken
Niek Bosman herkent de Friese trots. ‘In Salland hebben de mensen dezelfde trots. Trots zijn op waar je vandaan komt. Ook de gemoedelijkheid die ik op mijn vorige school ervoer vind ik op Het Drachtster Lyceum terug. Het viel me direct op wat voor fantastische en welbespraakte leerlingen wij op het Drachtster hebben.’ Alhoewel in Salland geboren, heeft hij ook veel aan Friesland te danken. ‘We hebben met de band veel gespeeld in Friesland. Ik heb alle hoeken van de provincie gezien. En ik heb er ook mijn vrouw leren kennen dankzij onze optredens.’ Mijn eerste gedachte is dat zij een ‘groupie’ van de band zou zijn geweest, maar lachend vertelt hij dat veel mensen dat denken, maar dat het anders zit. ‘We speelden een keer in Oudehaske in een feesttent en die tent stond op het (wei)land van haar ouders. Zo heb ik haar leren kennen. Later trof ik haar weer bij een optreden in Langweer en toen sloeg de vonk over.’ Ze zijn met hun drie kinderen in Oudehaske gaan wonen, want zijn vrouw kon het heitelân niet missen.
Irritant optimistisch
Net als voor leerlingen staat Niek Bosman ook voor ouders klaar. ‘Ook die verbinding is belangrijk. We moeten het samen doen en ik wil zichtbaar zijn. Binnenkort komen we weer met klassenouders bij elkaar, maar ouders kunnen ook altijd contact met mij opnemen. Ze kunnen naar school bellen, of mailen voor een afspraak.’ Tot slot vraag ik Niek Bosman wat zijn levensmotto is. Hij omschrijft zichzelf dan als ‘irritant optimistisch’ en geeft het antwoord dat samenvat hoe hij in het leven staat en wat hij leerlingen mee wil geven: ‘Ik ben een dankbaar iemand en geloof er heilig in dat je met een positieve mindset situaties beter kunt maken. Er is altijd iets om voor te gaan, er is altijd wat te winnen. Ik zie geen problemen, maar uitdagingen. Voor alles is een oplossing.’
Door Mark Spijkers